Α.Μ.
ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΕΩΣ 2677/2019
ΤΟ ΠΟΛΥΜΕΛΕΣ ΠΡΩΤΟΔΙΚΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ
(Τακτική Διαδικασία)
………………………………………
Αποτελούμενο από τους Δικαστές, Πηγή Τονιόλου Πρόεδρο Πρωτοδικών, Αθανασία Κατσαργύρη Πρωτοδίκη-Εισηγήτρια, Σταματία Μητσοπούλου Πρωτοδίκη, και από τη Γραμματέα Ελένη Χαριτοπούλου.
Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του , στις 17-1-2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ:
[Α]
ΤΗΣ ΕΝΑΓΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………………….», με τον διακριτικό τίτλο «………………….», που εδρεύει στη Λάρισα και εκπροσωπείται νόμιμα από την Πρόεδρο του ΔΣ της, κα …………………., κάτοικο …………………. για την οποία προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος της …………………..
ΤΩΝ ΕΝΑΓΟΜΕΝΩΝ: 1. Της μονοπρόσωπης ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………………….» με τον διακριτικό τίτλο «………………….», που εδρεύει στον …………………., νόμιμα εκπροσωπούμενη από τον Πρόεδρο του ΔΣ της, …………………., κάτοικο …………………..
2) …………………., κάτοικου …………………., για τους οποίους προκατέθεσε προτάσεις η πληρεξουσία δικηγόρος τους …………………. και δεν εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Η ενάγουσα ζήτησε να γίνει δεκτή η από …………………. αγωγή της, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό …………………., προσδιορίστηκε για την αρχικά αναφερόμενη δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο .
[Β]
ΤΩΝ ΠΡΟΣΕΠΙΚΑΛΟΥΝΤΩΝ-ΑΝΑΚΟΙΝΟΝΤΩΝ ΔΙΚΗ: 1. Της εταιρείας με την επωνυμία «………………….» με τον διακριτικό τίτλο «………………….», που εδρεύει στον …………………., νόμιμα εκπροσωπούμενη από τον Πρόεδρο του ΔΣ της, …………………., κάτοικο …………………..
2) …………………., κάτοικου …………………., για τους οποίους προκατέθεσε προτάσεις η πληρεξουσία δικηγόρος τους …………………. και δεν εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
ΚΑΘ’ΟΥ Η ΠΡΟΣΕΠΙΚΛΗΣΗ-ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΙΚΗΣ: …………………., κάτοικου …………………., για τον οποίο προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Αλέξανδρος Φάρος (ΑΜ/ΔΣΑ: 032535), και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΜΕΝΗ ΠΡΟΣ: την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία «………………….», με τον διακριτικό τίτλο «………………….», που εδρεύει στη …………………. και εκπροσωπείται νόμιμα από την Πρόεδρο του ΔΣ κα …………………., κάτοικο …………………., για την οποία προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος της …………………. και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Οι προσεπικαλούντες-ανακοινώνοντες δίκη ζήτησαν να γίνει δεκτή η από ………………….προσεπίκληση-ανακοίνωση δίκης, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό …………………., προσδιορίστηκε για την αρχικά αναφερόμενη δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο .
[Γ]
ΤΟΥ ΠΡΟΣΘΕΤΩΣ ΠΑΡΕΜΒΑΙΝΟΝΤΟΣ: …………………., κάτοικου …………………., για τον οποίο προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος του Αλέξανδρος Φάρος (ΑΜ/ΔΣΑ: 032535), και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
ΥΠΕΡ: 1. Της εταιρείας με την επωνυμία «………………….» με τον διακριτικό τίτλο «………………….», που εδρεύει στον …………………., νόμιμα εκπροσωπούμενη από τον Πρόεδρο του ΔΣ της, …………………., κάτοικο …………………..
2) …………………., κάτοικου …………………., για τους οποίους προκατέθεσε προτάσεις η πληρεξουσία δικηγόρος τους …………………. και δεν εκπροσωπήθηκαν στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
ΚΑΘ’ΗΣ Η ΠΡΟΣΘΕΤΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ: ανώνυμης εταιρείας με την επωνυμία «………………….», με τον διακριτικό τίτλο «………………….», που εδρεύει στη …………………. και εκπροσωπείται νόμιμα από την Πρόεδρο του ΔΣ …………………., κάτοικο Λάρισας, για την οποία προκατέθεσε προτάσεις ο πληρεξούσιος δικηγόρος της …………………. και δεν εκπροσωπήθηκε στο ακροατήριο από πληρεξούσιο δικηγόρο.
Ο προσθέτως παρεμβαίνων ζήτησε να γίνει δεκτή η από …………………. πρόσθετη παρέμβασή του, που κατατέθηκε στη Γραμματεία του Δικαστηρίου αυτού με αριθμό …………………., προσδιορίστηκε για την αρχικά αναφερόμενη δικάσιμο και γράφτηκε στο πινάκιο .
Κατά τη συζήτηση των τριών υποθέσεων, που συνεκδικάζονται λόγω της μεταξύ τους συνάφειας, οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στις προτάσεις τους .
ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ
Ι. Φέρονται ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου: α) η από ………………….και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………………….κύρια αγωγή, β) η από ………………….και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………………….προσεπίκληση άλλως ανακοίνωση δίκης προς άσκηση παρέμβασης και γ) η από ………………….και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………………….πρόσθετη παρέμβαση υπέρ των εναγομένων της κύριας αγωγής, οι οποίες είναι προδήλως συναφείς, καθώς τελούν σε σχέση κύριας και παρεπόμενης δίκης, υπάγονται στην ίδια τακτική διαδικασία και πρέπει, συνεπώς, να ενωθούν και να συνεκδικασθούν γιατί έτσι διευκολύνεται και επιταχύνεται η διεξαγωγή της δίκης, επέρχεται δε μείωση των εξόδων (άρθρο 31 παρ. 1, 246 ΚΠολΔ).
ΙΙ. Κατά τη διάταξη του άρθρου 1 του Ν. 146/1914 "περί αθεμίτου ανταγωνισμού", απαγορεύεται κατά τις εμπορικές, βιομηχανικές ή γεωργικές συναλλαγές κάθε προς τον σκοπό ανταγωνισμού γενόμενη πράξη αντικείμενη στα χρηστά ήθη. Σύμφωνα με τη διάταξη αυτή, με την οποία περιορίζεται νόμιμα η συνταγματικά κατοχυρωμένη οικονομική ελευθερία, ειδική έκφανση της οποίας συνιστά η ελευθερία του ανταγωνισμού, ουσιώδες στοιχείο για τη θεμελίωση της αξιώσεως του θιγόμενου, είναι το να εκτελείται η πράξη με σκοπό ανταγωνισμού προς το εμπόριο ή τη βιομηχανία που ασκεί άλλος και να αντίκειται στα χρηστά ήθη, ως κριτήριο των οποίων χρησιμεύουν οι ιδέες του εκάστοτε κατά γενική αντίληψη χρηστώς και εμφρόνως σκεπτόμενου μέσου, κοινωνικού ανθρώπου. Επιπλέον, κατά τη διάταξη του άρθρου 13 του ιδίου Νόμου (146/1914), όποιος κατά τις συναλλαγές κάνει χρήση του ιδιαίτερου διακριτικού γνωρίσματος καταστήματος ή βιομηχανικής επιχειρήσεως, με τρόπο ο οποίος μπορεί να προκαλέσει σύγχυση με το ιδιαίτερο διακριτικό γνώρισμα, το οποίο άλλος νόμιμα μεταχειρίζεται, μπορεί να υποχρεωθεί σε παράλειψη της χρήσεως και σε αποζημίωση. Σε αντίθεση με τη γενική απαγορευτική ρήτρα του άρθρου 1 του Ν 146/1914, που απαιτεί ανταγωνιστικό σκοπό, στην περίπτωση του άρθρου 13 παρ. 1 του νόμου αυτού, αρκεί η χρήση να γίνεται κατά τρόπο που μπορεί να προκαλέσει σύγχυση, έστω και αν αυτή δεν γίνεται με ανταγωνιστικό σκοπό. Χρήση που μπορεί να οδηγήσει σε σύγχυση είναι και η αυτούσια μίμηση και η παραποίηση, δηλαδή η χρησιμοποίηση με μικρές μεταβολές, που δεν αρκούν για να αποτραπεί η σύγχυση. Η παραποίηση μπορεί να είναι οπτική, ηχητική, εννοιολογική ή και συνειρμική, τον δε κίνδυνο συγχύσεως μπορεί να δημιουργήσει η ομοιότητα λέξεων ή και αριθμών που αποτελούν το γνώρισμα εικόνων, ήχων, σχημάτων, χρωμάτων, σχεδίων κλπ. Σημασία έχει η γενική εντύπωση που δημιουργείται και ο κίνδυνος συγχύσεως δεν αποκλείεται όταν η χρησιμοποίηση γίνεται με μικρές παραλλαγές (ΕΑ 2809/1988 ΕλλΔνη 30.158). Η ύπαρξη, δε, κινδύνου συγχύσεως δεν προϋποθέτει σχέση ανταγωνισμού μεταξύ των εμπλεκομένων επιχειρήσεων ή ομοιότητα των προϊόντων τους, αρκεί να υπάρχει κάποια εγγύτητα ή συγγένεια των οικονομικών κλάδων στους οποίους ανήκουν οι αντιμαχόμενες επιχειρήσεις. Εξάλλου, αν το νόμιμα καταχωρημένο σήμα έχει επικρατήσει και ως διακριτικό γνώρισμα της επιχειρήσεως, προστατεύεται και βάσει του άρθρου 13 του Ν. 146/1914 (ΕφΑθ 629/2016, ΔΕΕ 2017/200, ΠΠΑ 84589/1987 Ε.Εμπ.Δ. 1988.136). Σε περίπτωση αθέμιτου ανταγωνισμού δεν αποκλείεται και επιπλέον αξίωση για χρηματική ικανοποίηση της ηθικής βλάβης εκείνου σε βάρος του οποίου έγινε η προσβολή κατά τις διατάξεις περί αδικοπραξιών (άρθρα 914, 932 ΑΚ), εφόσον συντρέχουν οι προΰποθέσεις εφαρμογής τους (ΑΠ 1223/2014, α δημοσίευση Νόμος, ΕφΑθ 8221/2000 ΔΕΕ 2001.280). Τέλος, με τη διάταξη, άλλωστε, του άρθρου 22 εδ. τελευταίο του Νόμου αυτού (146/1914), ορίζεται ότι, προκειμένου περί αγωγής επί παραλείψει, που εγείρεται με βάση τις διατάξεις του Νόμου τούτου, το δικαστήριο μπορεί, στην απόφασή του, να δώσει την άδεια στον νικώντα να δημοσιεύσει μέσα σε ορισμένη προθεσμία το διατακτικό της αποφάσεως με δαπάνες του ηττηθέντος (ΕφΑθ 173/2011, α δημοσίευση Νόμος).
ΙΙΙ. Εν προκειμένω, με την υπό κρίση αγωγή, η ενάγουσα ανώνυμη εταιρεία, που εδρεύει στη …………………., εκθέτει ότι τυγχάνει εκδότρια και ιδιοκτήτρια της αρχικώς εβδομαδιαίας και νυν καθημερινής εφημερίδας με τον τίτλο “………………….”, τοπικής εμβέλειας, η οποία κυκλοφορεί με τον ως άνω τίτλο αδιάκοπα από το έτος 1922 έως και σήμερα, ενώ είναι από τις πρώτες εφημερίδες που σηματοδότησε την παρουσία της στο διαδίκτυο, διαθέτοντας ολοκληρωμένη ηλεκτρονική σελίδα, ώστε οι αναγνώστες της, όπου κι αν βρίσκονται να έχουν τη δυνατότητα της έγκαιρης και έγκυρης ενημέρωσης ανά πάσα στιγμή. Ότι ήδη από το έτος 2006 η ατομική επιχείρηση με την επωνυμία “………………….” ήταν εγγεγραμμένη στα μητρώα επωνυμιών του Εμπορικού Επιμελητηρίου ………………….με την επωνυμία “………………….” και τον διακριτικό τίτλο “………………….” που χρησιμοποιούσε καθ’ όλη τη λειτουργία της στις συναλλαγές της, η δε ενάγουσα που συνεστήθη το έτος 2013 δια μετατροπής της ως άνω ατομικής επιχείρησης σε ανώνυμη εταιρεία, κατέστη δικαιούχος της ως άνω επωνυμίας, που της μεταβιβάσθηκε και του άνω διακριτικού τίτλου. Η εν λόγω καθημερινή εφημερίδα διανέμεται σε όλη την Περιφέρεια ………………….καθώς και σε επιλεγμένα πρακτορεία στην Αθήνα. Λόγω δε της συνεχούς χρήσης του τίτλου “………………….” επί 95 έτη και της επικράτησής του στο καταναλωτικό κοινό, η λέξη “………………….” αποτελεί στους συναλλακτικούς κύκλους μέσο εξατομίκευσης της εφημερίδας που εκδίδει η ενάγουσα, χαρακτηρίζοντας την επιχείρησή της και τις παρεχόμενες από αυτήν υπηρεσίες στον έντυπο τύπο. Ότι η πρώτη εναγομένη είναι ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “………………….” υπό τον διακριτικό τίτλο “………………….”, που εδρεύει στον …………………., συστήθηκε στις …………………., ανάμεσα δε στους προβλεπόμενους από το καταστατικό της σκοπούς συγκαταλέγεται η έκδοση και κάθε είδους εκμετάλλευση εφημερίδων, ημερήσιων, εβδομαδιαίων ή άλλης χρονικής κατανομής και οποιουδήποτε περιεχομένου. Ότι στις ………………….η πρώτη εναγομένη άρχισε να κυκλοφορεί την καθημερινή εφημερίδα πανελλαδικής εμβέλειας με τον τίτλο “………………….”. Ότι η λέξη “………………….” αναγράφεται στο εξώφυλλο της εφημερίδας με κεφαλαία γράμματα μαύρου χρώματος, ώστε να αποτελεί μόνη αυτή δεσπόζουσα διακριτική ένδειξη, συνοδευόμενη από τις λέξεις “………………….”, γραμμένες ωστόσο με μικρότερα γράμματα-χαρακτήρες, σε πλάγια γραφή, εντός ορθογωνίου πλαισίου, σκούρου μπλε χρώματος, καθιστώντας αυτές μη ευδιάκριτες. Ο ίδιος δε τρόπος και τύπος γραφής του τίτλου ακολουθείται και στα φύλλα των καθημερινών εκδόσεων της εφημερίδας, στο εξώφυλλο και την κεφαλίδα κάθε σελίδας. Επιπλέον, στις εσωτερικές σελίδες του πρώτου φύλλου κυκλοφορίας της, οι λέξεις “………………….” εγκαταλείπονται και η εφημερίδα αναφέρεται πλέον μόνο με τον τίτλο ¨………………….”. Ότι με αυτόν τον τρόπο και τύπο γραφής, στους διακριτικούς τίτλους τόσο της εφημερίδας τοπικής εμβέλειας της ενάγουσας όσο και της εφημερίδας πανελλήνιας εμβέλειας της α εναγομένης κυριαρχεί η λέξη “………………….”, ως ιδιαίτερο διακριτικό γνώρισμα, δημιουργώντας σύγχυση και παραπλάνηση στους συναλλασσομένους σχετικά με την προέλευση του εντύπου, προσβάλλοντας παράνομα το δικαίωμα της ενάγουσας στη χρήση του ως άνω τίτλου, που διαθέτει διακριτική δύναμη και σε κάθε περίπτωση έχει επικρατήσει στις συναλλαγές ως μέσο εξατομίκευσης του εντύπου της ενάγουσας, ενώ έχει καταχωρηθεί πρώτο χρονικά, ως επωνυμία, στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο. Ότι η ενέργεια αυτή της πρώτης εναγομένης αντίκειται στις διατάξεις του ν. 146/1914, έχουν δε ως προφανή στόχο την εκμετάλλευση από αυτήν της φήμης και της ευρείας αποδοχής του προϊόντος της ενάγουσας, την απόσπαση πελατείας, την αύξηση των πωλήσεών της αθεμίτως καθώς και τη σύγχυση και παραπλάνηση του καταναλωτικού κοινού. Οτι με την ανωτέρω ενέργειά της η πρώτη εναγομένη αποσκοπεί στον πορισμό αθέμιτου ανταγωνιστικού οφέλους κατά τρόπο αντίθετο στα χρηστά ήθη και τις αντιλήψεις των συναλλαγών. Με βάση τα περιστατικά αυτά, η ενάγουσα ζητεί: α) την αναγνώριση έναντι της πρώτης εναγομένης του δικαιώματος της ενάγουσας να χρησιμοποιεί μόνον η ίδια τη λέξη “………………….” ως στοιχείο της επωνυμίας και του διακριτικού τίτλου της επιχείρησής της, β) να απαγορευθεί στην πρώτη εναγομένη να χρησιμοποιεί καθ’ οιονδήποτε τρόπο στις συναλλαγές της και ιδίως στην εφημερίδα που εκδίδει, τη λέξη “………………….”, γραμμένη με κεφαλαία έντονα γράμματα από μόνη της ή σε συνδυασμό με κάθε περιγραφική ένδειξη ή οποιαδήποτε άλλη παραλλαγή του διακριτικού τίτλου της, που να περιέχει τη λέξη “………………….” καθώς και να παραλείπει τη χρήση αυτή στο μέλλον, γ) να διαταχθεί η πρώτη εναγομένη να αφαιρέσει από τον τίτλο της εφημερίδας της και από κάθε άλλο έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο που διατηρεί τη λέξη “………………….”, ως τίτλου της εφημερίδας που εκδίδει, από μόνη της ή σε συνδυασμό με κάθε περιγραφική ένδειξη, που συνιστά παραποίηση του διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας, δ) να απαγορευθεί στην πρώτη εναγομένη να διαφημίζεται καθ’ οιονδήποτε τρόπο χρησιμοποιώντας τις προσβάλλουσες ενδείξεις και δη τη λέξη “………………….” ως τίτλου της εφημερίδας, γραμμένη με κεφαλαία έντονα γράμματα, από μόνη της ή σε συνδυασμό με κάθε περιγραφική ένδειξη, που συνιστά παραποίηση του διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας, ε) να απαγορευθεί στην πρώτη εναγομένη να διαθέτει στην αγορά τα προϊόντα της, δηλ. την εφημερίδα της και κάθε άλλο έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο που χρησιμοποιεί, τα οποία φέρουν τις προσβάλλουσες ενδείξεις ήτοι τη λέξη “………………….” ως τίτλου της εφημερίδας, γραμμένη με κεφαλαία έντονα γράμματα, από μόνη της ή σε συνδυασμό με κάθε περιγραφική ένδειξη, που συνιστά παραποίηση του διακριτικού γνωρίσματος της ενάγουσας, στ) να απαγορευθεί στην πρώτη εναγομένη η διενέργεια οποιασδήποτε ισοδύναμης με την ανωτέρω πράξη προσβολής, ζ) να διαταχθεί η δημοσίευση του διατακτικού της εκδοθησομένης αποφάσεως, με δαπάνες της πρώτης εναγομένης, σε δύο ημερήσιες εφημερίδες πανελλήνιας εμβέλειας, η) να επιβληθεί σε βάρος της πρώτης εναγομένης χρηματική ποινή ύψους 5.000,00 ευρώ για κάθε παράβαση του διατακτικού της εκδοθησομένης αποφάσεως, θ) να απαγγελθεί σε βάρος της δεύτερης εναγομένης ως νομίμου εκπροσώπου της πρώτης εναγομένης προσωπική κράτηση διάρκειας 1 έτους καθώς και χρηματική ποινή ύψους 5.000,00 ευρώ για κάθε παράβαση του διατακτικού της εκδοθησομένης αποφάσεως και τέλος, να καταδικασθούν οι εναγόμενες στη δικαστική δαπάνη της ενάγουσας. Με αυτά ως περιεχόμενο και αίτημα, η υπό κρίση αγωγή, εμπροθέσμως επιδοθείσα στις εναγόμενες (βλ. τις υπ’ αριθμ. ………………….και ………………….εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο Αθηνών, ………………….), παραδεκτώς εισάγεται για να δικαστεί ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου (άρθρα 18, 25 παρ. 2 ΚΠολΔ, 20 του ν. 146/1914), κατά την προκείμενη τακτική διαδικασία (215 επ., όπως τροποποιήθηκαν με το άρθρο ένα ν. 4335/2015, ενόψει του χρόνου καταθέσεως της αγωγής), κατόπιν τηρήσεως των προθεσμιών και της προδικασίας των άρθρων 237 και 238 ΚΠολΔ. Είναι ορισμένη, απορριπτομένου του περί του αντιθέτου ισχυρισμού των εναγομένων. Ομοίως, απορριπτέος είναι και ο ισχυρισμός περί ελλείψεως παθητικής νομιμοποιήσεως της δεύτερης εναγομένης, καθώς για την τήρηση της διαδικαστικής προϋποθέσεως της νομιμοποιήσεως (ενεργητικής ή παθητικής) αρκεί η μνεία στο εισαγωγικό δικόγραφο ότι ο ενάγων είναι φορέας της επίδικης αξιώσεως και ο εναγόμενος φορέας της αντίστοιχης υποχρεώσεως, στοιχεία που μνημονεύονται εν προκειμένω, σε περίπτωση δε που τα ανωτέρω αποδειχθούν ότι δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, η αγωγή απορρίπτεται ως ουσία αβάσιμη και όχι ως απαράδεκτη ελλείψει νομιμοποιήσεως. Περαιτέρω, η αγωγή είναι νόμιμη, ερειδόμενη στα άρθρα 1, 13, 20, 22 § 5 του Ν. 146/1914 -περί αθεμίτου ανταγωνισμού", 8 του ν. 1089/1980, ως διατηρήθηκε σε ισχύ με το άρθρο 7 παρ. 1 του ν. 2081/1992, 57, 58 ΑΚ, 176, 945 παρ. 1, 947 ΚΠολΔ. Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα.
IV. Από τις διατάξεις των άρθ. 86, 87 και 88 ΚΠολΔ προκύπτει ότι η προσεπίκληση, η διαδικαστική δηλ. πράξη με την οποία εξαιρετικά επεκτείνονται τα υποκειμενικά όρια της έννομης σχέσης της δίκης επιτρέπεται σε τρεις μόνο περιπτώσεις και ειδικότερα (α) των ομοδίκων επί αναγκαστικής ομοδικίας (άρθ. 86 ΚΠολΔ) (β) του αληθινού κυρίου ή νομέα, σε περίπτωση εμπράγματης αγωγής (άρθ. 87 ΚΠολΔ) και (γ) του υποχρέου προς αποζημίωση σε περίπτωση ήττας του προσεπικαλούντος στην κύρια δίκη, δηλ, του καλουμένου δικονομικού εγγυητή (άρθ.88 ΚΠολΔ). Από τα παραπάνω συνάγεται περαιτέρω, ότι κατά την έννοια του άρθ. 88 ΚΠολΔ για το παραδεκτό της προσεπίκλησης του δικονομικού εγγυητή πρέπει ο προσεπικαλών να ισχυρίζεται ότι μεταξύ αυτού και του προσεπικαλουμένου υπάρχει, σύμφωνα με το νόμο ή σύμβαση, έννομη σχέση, η οποία, σε περίπτωση ήττας του στην κύρια δίκη, του παρέχει το δικαίωμα αποζημίωσης κατά του προσεπικαλουμένου. Απαιτείται δηλ. στην περίπτωση της προσεπίκλησης του δικονομικού εγγυητή να υπάρχουν δύο έννομες σχέσεις, μία η επίδικη στην εκκρεμή δίκη και μία η ασκουμένη με την προσεπίκληση, επιπλέον δε η δεύτερη να εξαρτάται από την πρώτη, με την έννοια ότι μόνον εάν ο προσεπικαλών ηττηθεί ως προς αυτήν (πρώτη), αποκτά δικαίωμα αποζημίωσης με βάση την δεύτερη κατά του προσεπικαλουμένου. Επομένως, βάση της κατά το άρθ. 88 ΚΠολΔ ασκούμενης από τον εναγόμενο προσεπίκλησης δεν μπορεί να είναι παρά μόνο η τυχόν συνδέουσα τον προσεπικαλούντα και τον προσεπικαλούμενο ειδική έννομη σχέση, από την οποία απορρέει υποχρέωση του δευτέρου να καταβάλει στον πρώτο την αποζημίωση που αξιώνει απ’ αυτόν (προσεπικαλούντα) ο κυρίως ενάγων. Ως εκ τούτου, στοιχείο απαραίτητο της νομικής βασιμότητας της προσεπίκλησης και της τυχόν ενωμένης σ’ αυτήν παρεμπίπτουσας αγωγής είναι η ύπαρξη της ως άνω ειδικής σχέσης μεταξύ προσεπικαλούντος και προσεπικαλούμενου (ΑΠ 1105/2017, 934/2013, 2077/2013).
V. Με την από ………………….και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………………….προσεπίκληση άλλως ανακοίνωση δίκης προς άσκηση παρέμβασης, οι εναγόμενες της ως άνω κύριας αγωγής εκθέτουν ότι ασκήθηκε σε βάρος τους η ανωτέρω κύρια αγωγή, την οποία, αρνούμενες, παραθέτουν αυτούσια, ότι ο προς ον η προσεπίκληση- ανακοίνωση δίκης, …………………. τυγχάνει δικαιούχος των επίδικων εμπορικών σημάτων (¨………………….”, “………………….”), το αποκλειστικό δικαίωμα χρήσης των οποίων έχει παραχωρήσει στην πρώτη εναγομένη της κύριας αγωγής, δυνάμει ιδιωτικών συμβάσεων, νομίμως καταχωρημένων στη μερίδα των οικείων σημάτων και ότι σε περίπτωση ευδοκίμησης της σε βάρος τους αγωγής ο ανωτέρω θα υποστεί οικονομική ζημία, αποστερούμενος σημαντικού περιουσιακού του στοιχείου. Με βάση τα ανωτέρω, προσεπικαλούν τον καθού, ως δικονομικό τους εγγυητή, να παρέμβει υπέρ αυτών στην κύρια εκκρεμή δίκη, άλλως ανακοινώνουν σε αυτόν τη δίκη προς τον σκοπό άσκησης εκ μέρους του παρέμβασης υπέρ αυτών. Με το περιεχόμενο αυτό η προσεπίκληση τυγχάνει μη νόμιμη και εντεύθεν απορριπτέα, δοθέντος ότι βάση αυτής δεν αποτελεί, όπως θα έπρεπε, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην ανωτέρω νομική σκέψη (IV), η τυχόν συνδέουσα τις προσεπικαλούσες και τον καθού η προσεπίκληση έννομη σχέση, με βάση την οποία απορρέει υποχρέωση του τελευταίου να καταβάλει στις πρώτες οποιοδήποτε ποσό υποχρεωθούν αυτές να καταβάλουν στην ενάγουσα της κύριας δίκης, αφού δεν γίνεται επίκληση προϋφιστάμενης έννομης σχέσης δικονομικής εγγύησης μεταξύ των διαδίκων είτε συμβατική, είτε εκ του νόμου. Κατόπιν των προαναφερομένων, σύμφωνα με τα εκτιθέμενα στην ανωτέρω νομική σκέψη (IV), πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση υπό στοιχείο Β’ προσεπίκληση, ως μη νόμιμη, ενώ διάταξη περί επιβολής δικαστικών εξόδων του προσεπικαλουμένου σε βάρος των ηττηθεισών προσεπικαλουσών δεν θα περιληφθεί στην παρούσα ελλείψει σχετικού αιτήματος του τελευταίου (άρθρα 176, 191 παρ. 2 ΚΠολΔ). Κατά τα λοιπά, η σωρευόμενη ανακοίνωση δίκης έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα εντός 60 ημερών από την κατάθεση της κύριας αγωγής (άρθρο 238 παρ. 1 εδ. α ΚΠολΔ), είναι νόμιμη, στηριζόμενη στη διάταξη του άρθρου 91 ΚΠολΔ, ωστόσο, δεν θα συμπεριληφθεί στην παρούσα απόφαση διάταξη σχετικά με αυτήν, καθόσον η τελευταία δεν περιέχει αίτημα παροχής έννομης προστασίας, ούτε υποβάλλεται κάποιο δικαίωμα προς δικαστική διάγνωση (βλ. ΕρμΚΠολΔ Κεραμέα/Κονδύλη/Νίκα-Νίκα, αρ. 91, σελ. 207-208).
VI. Με την υπό κρίση από ………………….(υπό στοιχείο Γ’) και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως …………………. πρόσθετη παρέμβαση, ο προσθέτως παρεμβαίνων εκθέτει ότι ασκήθηκε εναντίον του η παραπάνω υπό στοιχείο Β’ προσεπίκληση – ανακοίνωση δίκης εκ μέρους των πρώτης και δεύτερης εναγομένης της παραπάνω υπό στοιχείο Α’ κύριας αγωγής. Περαιτέρω, ο παρεμβαίνων, συνομολογώντας την κατάρτιση μεταξύ του ιδίου και της πρώτης εναγομένης της κύριας αγωγής ιδιωτικών συμφωνητικών περί παραχωρήσεως του δικαιώματος αποκλειστικής χρήσεως των επίδικων εμπορικών σημάτων, των οποίων τυγχάνει νόμιμος δικαιούχος, κατόπιν καταχώρησής τους στο ειδικό βιβλίο σημάτων, παρεμβαίνει προσθέτως υπέρ των εναγομένων στην κύρια δίκη που ανοίχθηκε με την άσκηση της παραπάνω υπό στοιχείο Α’ αγωγής και ζητεί την απόρριψη της αγωγής αυτής, καθώς και την καταδίκη της αντιδίκου του στην πληρωμή των δικαστικών του εξόδων. Η ως άνω πρόσθετη παρέμβαση κατόπιν ανακοινώσεως δίκης ασκήθηκε εμπρόθεσμα και νομότυπα εντός 90 ημερών από την κατάθεση της κύριας αγωγής (κατ’ άρθρο 238 παρ. 2 εδαφ. β ΚΠολΔ, βλ. τις υπ’ αριθμ. …………………., ………………….και …………………. εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο …………………. …………………. η πρώτη και του δικαστικού επιμελητη στο Πρωτοδικείο ………………….………………….οι λοιπές), είναι νόμιμη, ενόψει του προφανούς εννόμου συμφέροντος του προσθέτως παρεμβαίνοντος (άρθρα 68 και 80 του ΚΠολΔ) και πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω για να κριθεί και ως προς την ουσιαστική βασιμότητά της, αφού συνεκδικασθεί κατά τα άνω, κατ' άρθρο 31 § 1 και 246 ΚΠολΔ, με την άνω υπό στοιχείο Α’ κύρια αγωγή.
VII. Από την εκτίμηση των εγγράφων που νομίμως προσκομίζουν και επικαλούνται άπαντες οι διάδικοι, από τις υπ’ αριθμ. …………………. ένορκες βεβαιώσεις ενώπιον της συμβολαιογράφου …………………., που προσκομίζει η ενάγουσα, ληφθείσες κατόπιν εμπρόθεσμης και νομότυπης κλητεύσεως των αντιδίκων της (βλ. τις υπ’ αριθμ. ………………….εκθέσεις επιδόσεως του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο ………………….), της υπ’ αριθμ. ………………….ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της συμβολαιογράφου …………………., που προσκομίζουν οι εναγόμενες, ληφθείσας κατόπιν εμπρόθεσμης και νομότυπης κλητεύσεως της ενάγουσας και του προσθέτως παρεμβαίνοντος (βλ. τις υπ’ αριθμ. ………………….εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο ………………….η πρώτη, του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο ………………….η δεύτερη), της υπ’ αριθμ. …………………. ένορκης βεβαίωσης ενώπιον της συμβολαιογράφου Αθηνών, …………………., που προσκομίζει ο προσθέτως παρεμβαίνων, κατόπιν εμπρόθεσμης και νομότυπης κλητεύσεως της καθής η πρόσθετη παρέμβαση και των υπέρ ων αυτή (βλ. τις υπ’ αριθμ. …………………. εκθέσεις επιδόσεως της δικαστικής επιμελήτριας στο Πρωτοδικείο ………………….η πρώτη και του δικαστικού επιμελητή στο Πρωτοδικείο ………………….οι λοιπές), πλην της από …………………. υπεύθυνης δηλώσεως του …………………., που προσκομίζει η ενάγουσα, η οποία δεν λαμβάνεται υπόψη ως ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, αφού κρίνεται ότι συντάχθηκε για τις ανάγκες της παρούσας δίκης, αποδείχθηκαν τα ακόλουθα, κρίσιμα για την έκβαση της υποθέσεως, πραγματικά περιστατικά: Η ενάγουσα τυγχάνει ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία “………………….” και διακριτικό τίτλο “………………….”, εδρεύουσα στη …………………., είναι δε εκδότρια και ιδιοκτήτρια της καθημερινής εφημερίδας με τίτλο “………………….”. Συστήθηκε στις …………………., νομίμως καταχωρηθείσας στο ΓΕΜΗ, δια μετατροπής σε ανώνυμη εταιρεία της ατομικής επιχείρησης του Δημοσιογραφικού Οργανισμού “………………….”, που διατηρούσε η………………….στη …………………., δυνάμει του υπ’ αριθμ. ………………….συμβολαίου της συμβ/φου …………………., περίληψη του οποίου καταχωρήθηκε στα υπ’ αριθμ. ………………….ΦΕΚ ΤΑΕ και ΕΠΕ της ΕτΚ. Η ως άνω ατομική επιχείρηση εξέδιδε από πολλών ετών την εφημερίδα με τον τίτλο “………………….”, ενώ ο προκάτοχός της (σύζυγος αυτής) ………………….το έτος ………………….είχε καταχωρήσει στο Επιμελητήριο ………………….(τμήμα Βιοτεχνικό) την επιχείρησή του, με αντικείμενο αυτής “………………….(βλ. προσκομισθέν πιστοποιητικό του οικείου Επιμελητηρίου). Αποδεικνύεται, περαιτέρω, ότι η εφημερίδα “………………….” έκανε την πρώτη της εμφάνιση στις 19-10-1922 ως εβδομαδιαία εφημερίδα και λίγο αργότερα ως καθημερινή, εκδίδονταν δε με αυτόν τον τίτλο έως και το 1941, οπότε λόγω της γερμανικής εισβολής εκδίδονταν μαζί με την εφημερίδα “………………….” υπό τον κοινό τίτλο “………………….” μέχρι την απελευθέρωση, μετά την οποία συνεχίζει την κυκλοφορία της, εκσυγχρονιζόμενη διαρκώς. Ήδη από το έτος 1999 η εφημερίδα σηματοδοτεί την παρουσία της και στο ιντερνετ, διαθέτοντας ολοκληρωμένο site. Επιπλεόν, προέκυψε ότι η εν λόγω εφημερίδα κυκλοφορεί στη …………………., με σκοπό και προοπτική, όπως αναγράφεται σε άρθρο της στην ηλεκτρονική της σελίδα με τίτλο “ιστορικό εφημερίδας”, τη δημοσιογραφική και κυκλοφοριακή της διεύρυνση στον ………………….χώρο, ώστε να αποτελέσει την πρώτη ………………….εφημερίδα. Αντιθέτως, η πρώτη εναγομένη αποτελεί εκδοτική εταιρεία, η οποία είναι ιδιοκτήτρια της πολιτικής πανελλήνιας κυκλοφορίας εφημερίδας με τίτλο “………………….” και συγκεκριμένα η ημερήσια έκδοση αυτής με τίτλο “………………….” και η κυριακάτικη έκδοση αυτής με τίτλο “………………….”. Η εν λόγω εφημερίδα κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στις …………………., τα δύο πρώτα φύλλα αυτής εκδόθηκαν από την εταιρεία “………………….” κι ακολούθως από την α εναγομένη, που είχε εντωμεταξύ συσταθεί, η οποία παραμένει έως και σήμερα ιδιοκτήτριά της. Ο προσθέτως παρεμβαίνων ………………….τυγχάνει δικαιούχος, μεταξύ άλλων, των εμπορικών εθνικών σημάτων “………………….” (υπ’ αριθμ. ………………….σήμα) και “………………….” (υπ’ αριθμ. ………………….σήμα), σήματα λεκτικά με απεικόνιση και ορισμένη έγχρωμη σύνθεση, τα οποία καταχωρήθηκαν στις …………………. και …………………., αντιστοίχως, έχουν γίνει δεκτά δυνάμει των υπ’ αριθμ. …………………. και ………………….Αποφάσεων, αντιστοίχως, διακρίνουν, μεταξύ άλλων, προϊόντα και υπηρεσίες της κλάσεως 16 (χαρτί, χαρτόνι, έντυπο υλικό – εφημερίδες, περιοδικά κ.α.) και των οποίων την άδεια αποκλειστικής χρήσης έχει παραχωρήσει στην πρώτη εναγομένη, δυνάμει των από …………………. ιδιωτικών μεταξύ τους συμφωνητικών, νομίμως καταχωρηθέντων στις οικείες μερίδες των ως άνω σημάτων στις ………………….. Με βάση τις ως άνω συμφωνίες, η πρώτη εναγομένη κατέστη αποκλειστική δικαιούχος χρήσης των εν λόγω σημάτων, δυνάμενη να προβαίνει σε ελεύθερη χρήση αυτών σε έντυπα ή εφημερίδες ή περιοδικά, όπως η εκδιδόμενη από την εν λόγω εταιρεία εφημερίδα πανελλήνιας εμβέλειας με τίτλο “………………….”, η οποία εμφανίζει σήμερα υψηλό τιράζ, αποτελεί μία από τις πιο γνωστές εφημερίδες στο καταναλωτικό κοινό, διανεμόμενη σε ολόκληρη την Ελλάδα, μέσω του πρακτορείου “………………….”. Η ενάγουσα ουδέποτε προέβη σε πράξη προσβολής ή και διαγραφής των ως άνω σημάτων ενώπιον του αρμοδίου Υπουργείου Ανάπτυξης, ούτε είχε προβάλει κατά το παρελθόν ισχυρισμό ότι τα εν λόγω σήματα προσβάλουν τον τίτλο της “………………….” ή την επωνυμία της, ενώ μέχρι σήμερα δεν έχει προβεί σε ενέργεια καταχώρησης του τίτλου “………………….” ως εμπορικού σήματος στο Μητρώο Σημάτων του Υπουργείου. Επιπλέον, ο τίτλος της εφημερίδας της α εναγομένης είναι, ως ελέχθη, “………………….” και όχι μόνο η λέξη “………………….” και συνακόλουθα, δεν ταυτίζεται ούτε ομοιάζει τόσο ηχητικά όσο και οπτικά με αυτόν της ενάγουσας (γίνεται χρήση άλλης γραμματοσειράς, ακολουθούν διαφορετικό layout). Σε κάθε περίπτωση, η λέξη “………………….”, που είναι αφενός μεν κοινόχρηστη ένδειξη, αφετέρου δε απολύτως συνυφασμένη με τη συνταγματικά κατοχυρωμένη ελευθερία του τύπου και της έκφρασης και γι’ αυτόν τον λόγο χρησιμοποιείται εδώ και 150 έτη ευρύτατα ως μέρος διακριτικών τίτλων εφημερίδων και εντύπων, δεν δύναται να προσδώσει διακριτική δύναμη, από μόνη της, ως τίτλος του εντύπου της ενάγουσας. Εξάλλου, ως προελέχθη, η ενάγουσα, ως συνομολογεί στο αγωγικό της δικόγραφο, δραστηριοποιείται στην τοπική κοινωνία της …………………., όπου εκδίδεται και κυκλοφορεί το επίδικο έντυπό της. Τούτο είναι εμφανές και από το περιεχόμενο της εφημερίδας της και από το εξώφυλλό της, όπου ακριβώς κάτωθι του τίτλου της υπάρχει η φράση, με κεφαλαία γράμματα, “………………….”. Εκ του περιεχομένου της δε καταδεικνύεται ότι σχεδόν το σύνολο των άρθρων της αναφέρονται σε ζητήματα επικαιρότητας της Λάρισας και εν μέρει του νομού …………………., συνεπώς το αναγνωστικό κοινό στο οποίο απευθύνεται είναι περιορισμένο. Αντίθετα, η εφημερίδα της α εναγομένης είναι πανελλήνιας εμβέλειας, το δε κοινό στο οποίο απευθύνεται καλύπτει το σύνολο των Ελλήνων. Επομένως, δεν υφίσταται ανταγωνιστική σχέση των διαδίκων της κύριας δίκης, αφού έχουν διάφορο κύκλο πελατών και δεν κινούνται στην ίδια αγορά από άποψη τόπου. Επίσης, δεν αποδείχθηκε σκοπός ανταγωνισμού εκ μέρους της α εναγομένης, δεδομένου ότι την ενίσχυση της θέσης της στην πανελλήνια αγορά επιδίωξε αυτή νομίμως και θεμιτώς, μέσω ευρείας και εκτεταμένης διαφημιστικής καμπάνιας και όχι εκμεταλλευόμενη τον τίτλο της δραστηριοποιούμενης τοπικά και μόνο (στον στενό κύκλο της ………………….ή ακόμα και της ………………….) ενάγουσας “………………….” που ως λέξη, από μόνη της, δεν διαθέτει, ενόψει και των πλείστων εντύπων που κυκλοφορούν στην αγορά εδώ και έναν αιώνα, με παρεμφερείς ή και ταυτόσημους τίτλους, οιαδήποτε διακριτική δύναμη. Χαρακτηριστικά σημειώνεται ότι το έτος 1884 κυκλοφορούσε εφημερίδα στην Αθήνα με τίτλο “………………….”, το 1909 η εφημερίδα “………………….” στη Χίο, το έτος 1925 η εφημερίδα “………………….” στα Ιωάννινα, το ετος 1919 η εφημερίδα “………………….” στον Βόλο. Σήμερα δε κυκλοφορούν εφημερίδες με τίτλο “………………….” στα Ιωάννινα, στην Ανατολική Μακεδονία, στη Μεσσηνία (βλ. σχετικές προσκομιζόμενες εκτυπώσεις από ομότιτλες σημερινές εφημερίδες). Συνεπώς, η λέξη “………………….” ουδόλως μπορεί να συνδεθεί στη συνείδηση του καταναλωτικού κοινού με την εφημερίδα τοπικής εμβέλειας της ενάγουσας. Η εφημερίδα της ενάγουσας, με το τοπικού ενδιαφέροντος περιεχόμενό της, δεν αποδείχθηκε ότι είναι γνωστή ή ιδιαίτερα φημισμένη στην πλειοψηφία των καταναλωτών της Αθήνας αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας, συνεπώς, κανένα συμφέρον δεν θα μπορούσε να έχει η α εναγομένη από την οικειοποίηση του τίτλου εντύπου της ενάγουσας για την ενίσχυση των πωλήσεών της σε βάρος της πρώτης. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε η ύπαρξη κινδύνου σύγχυσης στο καταναλωτικό κοινό σχετικά με την προέλευση του προϊόντος (εντύπου) της επιχείρησης της ενάγουσας, συνεκτιμώμενης της συνολικής οπτικής, ηχητικής, χρωματικής και εννοιολογικής εντύπωσης των συγκρινόμενων φύλλων, όσο και της τοποθέτησης των άρθρων και των στηλών (layout), δεδομένου ότι ο τίτλος της εφημερίδας της α εναγομένης αποτελείται και από τις λέξεις “………………….”, οι οποίες αναγράφονται με άλλη μικρότερη γραμματοσειρά, είναι όμως εμφανείς, αποτυπώνονται σε μπλε πλαίσιο, με λευκό χρώμα και ακριβώς κάτωθι της λέξης “………………….”, που αποτυπώνεται με κεφαλαία μεγάλης γραμματοσειράς γράμματα, σε χρώμα μπλε, ενώ ο τίτλος της εφημερίδας της ενάγουσας αποτυπώνεται με κεφαλαία μεγάλης (διαφορετικής) γραμματοσειράς γράμματα, σε χρώμα έντονο κόκκινο και υπότιτλο σε μαύρο φόντο με λευκά γράμματα (βλ. ΑΠ 1227/2008, ΕΕμπΔ 2008, ΧρΙΔ 2009, 465, ΕφΑθ 840/2012, ΔΕΕ 2012.457). Εξάλλου, ο ισχυρισμός της ενάγουσας ότι ο τίτλος που χρησιμοποιεί έχει καθιερωθεί στις συναλλαγές, έχει επικρατήσει σε ολόκληρη τη χώρα κι έχει ταυτιστεί με την εταιρεία της, έχοντας έτσι αποκτήσει “φήμη” κρίνεται απορριπτέος ως ουσία αβάσιμος, καθόσον δεν συγκεντρώνει τις απαιτούμενες κατά νόμο προϋποθέσεις και συγκεκριμένα τον αυξημένο βαθμό καθιέρωσής του, την μοναδικότητα του, την ιδιοτυπία στην εν γένει εμφάνιση και την εκφραστική του δύναμη, το καλυπτόμενο από αυτό μερίδιο αγοράς, την χρονική διάρκεια της χρησιμοποίησης του, το μέγεθος των επενδύσεων που έχει πραγματοποιήσει η ενάγουσα για την προβολή του και τη γεωγραφική έκταση, εντός της οποίας χαίρει φήμης (βλ. ΑΠ 371/2012, ΕφΑθ 2321/2014, ΤΝΠ Νόμος). Συνεπώς, η χρήση της επίδικης λεκτικής ένδειξης από την επιχείρηση της πρώτης εναγόμενης, “………………….”, η οποία είναι στενά συνδεδεμένη με τον χώρο των εκδόσεων, δεν αποσκοπούσε στη δημιουργία σύγχυσης και παραπλάνησης των καταναλωτών και δεν συνιστά αθέμιτο ανταγωνισμό σε βάρος της ενάγουσας, αφού δεν έγινε από την ίδια εκμετάλλευση της φήμης της επιχείρησης της ενάγουσας, με σκοπό την απόσπαση πελατείας και την αύξηση του κύκλου εργασιών της σε βάρος της τελευταίας, ούτε αποδεικνύεται ότι συνεπεία της συμπεριφοράς της προκλήθηκε μείωση των πωλήσεων των προϊόντων της ενάγουσας, με αποτέλεσμα η τελευταία να υποστεί περιουσιακή ζημία λόγω της μείωσης των εσόδων της. Παράλληλα, η πρώτη εναγόμενη δεν προσέβαλε παράνομα το δικαίωμα της ενάγουσας στην εμπορική της επωνυμία και τον διακριτικό τίτλο της επιχείρησής της, εφόσον η χρησιμοποίηση των ενδείξεων, που προαναφέρθηκαν, δεν έγινε κατά τρόπο που μπορούσε να προκαλέσει σύγχυση των επωνυμιών και κίνδυνο παραπλάνησης τμήματος του καταναλωτικού κοινού (βλ. ΕφΑθ 6289/2012, ΔΕΕ 2013, 584, ΕφΑθ 5121/2006, ΕλλΔνη 2007, 526). Κατ’ ακολουθίαν των ανωτέρω, πρέπει να απορριφθεί η υπό κρίση αγωγή ως ουσία αβάσιμη, να καταδικασθεί η ενάγουσα λόγω της ήττας της, στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης των εναγόμενων, κατόπιν υποβολής σχετικού αιτήματος τους (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 του), να γίνει δεκτή η πρόσθετη παρέμβαση ως ουσία βάσιμη και να καταδικασθεί η καθής η πρόσθετη παρέμβαση, λόγω της ήττας της, στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης του προσθέτως παρεμβαίνοντος, κατόπιν αιτήματός του (άρθρα 176 και 191 παρ. 2 ΚΠολΔ), ως ειδικότερα ορίζεται κατωτέρω στο διατακτικό της παρούσας.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Συνεκδικάζει: α) την από ………………….και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………………….κύρια αγωγή, β) την από ………………….και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………………….ανακοίνωση δίκης και γ) την από ………………….και με αριθμό εκθέσεως καταθέσεως ………………….πρόσθετη παρέμβαση, κατ’ αντιμωλία των διαδίκων.
Απορρίπτει την από ………………….αγωγή.
Καταδικάζει την ενάγουσα στην πληρωμή της δικαστικής δαπάνης των εναγομένων, την οποία ορίζει στο ποσό των πεντακοσίων (500,00) ευρώ.
Δέχεται την από ………………….πρόσθετη παρέμβαση.
Καταδικάζει την καθής η πρόσθετη παρέμβαση στην καταβολή της δικαστικής δαπάνης του προσθέτως παρεμβαίνοντος, την οποία προσδιορίζει στο ποσό των τριακοσίων πενήντα (350,00) ευρώ.
Κρίθηκε, αποφασίσθηκε στον Πειραιά στις 29-5-2019, δημοσιεύθηκε δε στις 30-7-2019, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου, μετά την αναχώρηση της Πρωτοδίκου-Εισηγήτριας Αθανασίας Κατσαργύρη, με νέα σύνθεση αποτελούμενη από την Πρόεδρο Πρωτοδικών Πηγή Τονιόλου και τους Πρωτοδίκες Σταματία Μητσοπούλου και Νικολέτα Γεωργούλα με απόντες τους διαδίκους και τους πληρεξουσίους δικηγόρους τους.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
ΕΠΙΚΑΙΡΑ